Page 54 - Daily Life Φθινόπωρο 2024 | Market In
P. 54
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΛΛΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
τάφοι, κατά κύριο λόγο κιβωτιόσχημοι, ενώ υπήρχαν ένα ορθογώνιο κτίσμα με περιμετρικές πτέρυγες
ακόμη επτά λακκοειδείς τάφοι και μία ταφή σε αγγείο γύρω από τον κεντρικό στεγασμένο χώρο. Οι τοίχοι
(εγχυτρισμός). Ελάχιστες από τις ταφές περιείχαν του σώζονται σε επίπεδο θεμελίωσης, ενώ από
κτερίσματα, κυρίως κοσμήματα και νομίσματα. την ανωδομή διατηρούνται ελάχιστα τμήματα στο
Με βάση τα λιγοστά αυτά ευρήματα, η χρήση του νότιο και ανατολικό τμήμα. Ορισμένα δωμάτια
νεκροταφείου φαίνεται ότι εκτεινόταν σε μία εξαιρετικά είχαν εργαστηριακό χαρακτήρα, ενώ κάποια
μακρά χρονική περίοδο από τα ελληνιστικά έως και τα άλλα εξυπηρετούσαν ανάγκες διαμονής και είχαν
μεταβυζαντινά χρόνια. -κατεστραμμένα σήμερα- ψηφιδωτά δάπεδα.
ΔΥΜΟΚΑΣΤΡΟ Το Δ(η)υμόκαστρο, γνωστό και ΛΥΓΙΑ Ο οχυρωμένος οικισμός της Λυγιάς εκτείνεται
ως Ερημόκαστρο, Ελινόκαστρο ή Ελιμόκαστρο, είναι στο ανατολικό τμήμα της ομώνυμης χερσονήσου του
παράλιος οχυρωμένος οικισμός που ιδρύθηκε κατά Δήμου Ηγουμενίτσας, στην περιοχή των παλαιών
το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. στην κορυφή λόφου εκβολών του ποταμού Καλαμά. Ταυτίζεται πιθανότατα
νότια του όρμου Καραβοστάσι της Πέρδικας. Ταυτίζεται με την αρχαία πόλη Τορώνη, τμήμα της «Κερκυραϊκής
πιθανώς με την αρχαία Ελίνα, έδρα του φύλου των Περαίας», της εκτεταμένης αποικίας που, σύμφωνα με
Ελινών Θεσπρωτών, που κατοικούσαν στη σημερινή το Θουκιδίδη, ίδρυσαν οι Κερκυραίοι κατά την κλασική
περιοχή Μαργαριτίου - Πλαταριάς - Πέρδικας. Ο περίοδο στις θεσπρωτικές ακτές. Αποτελείται από
οικισμός γνώρισε μεγάλη ακμή κατά την ελληνιστική τρία διαδοχικά οχυρωμένα τμήματα, που ονομάζονται
περίοδο. Παρότι καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το συμβατικά «Κάστρα» Α, Β και Γ και περιβάλλονται από
167 π.Χ,. δεν εγκαταλείφθηκε, αλλά -λόγω της καίριας ισχυρές ισοδομικές -ως επί το πλείστον- οχυρώσεις του
θέσης του για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών του 5ου και πρώιμου 4ου αι. π.Χ. Τμήματά τους πιθανότατα
Ιονίου- συνέχισε να κατοικείται μέχρι και τον 1ο αι. μ.Χ. επισκευάστηκαν ή ανακατασκευάστηκαν κατά την
ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΟ ΛΑΔΟΧΩΡΙ ύστερη κλασική και ελληνιστική εποχή, ενώ υπάρχουν
και κάποιες επεμβάσεις των ρωμαϊκών, πιθανόν,
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ Στη νότια πλευρά του χρόνων.
κόλπου της Ηγουμενίτσας, έχουν αποκαλυφθεί ΡΩΜΑΪΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ
τα κατάλοιπα ρωμαϊκής έπαυλης. Πρόκειται για
ΜΑΖΑΡΑΚΙΑΣ Το νεκροταφείο κοντά στο
σύγχρονο οικισμό της Μαζαρακιάς αποτελεί μοναδική
γνωστή περίπτωση οργανωμένου και εκτεταμένου
νεκροταφείου της ρωμαϊκής περιόδου στη Θεσπρωτία.
Συνολικά έχουν ερευνηθεί περίπου 200 τάφοι,
διαφόρων κατηγοριών: κεραμοσκεπείς, λακκοειδείς
και κτιστοί, καθώς και κτιστά ταφικά μνημεία, που
χρονολογούνται από τα τέλη του 1ου αι. π.Χ. έως και
τις αρχές σχεδόν του 3ου αι. μ.Χ.
ΟΙ ΥΔΡΟΜΥΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΟΥ
Το συγκρότημα υδρόμυλων του Μαργαρίτιου
αποτελείται από δύο διαδοχικούς μύλους, οι οποίοι
τροφοδοτούνταν από δύο τουλάχιστον πηγές που
υπήρχαν στους παρακείμενους λόφους. Οι μύλοι
ήταν απλά μονόχωρα κτίσματα με κεραποσκεπή,
και διέθεταν έναν υπέργειο χώρο για το άλεσμα
των δημητριακών και έναν τοξωτό ημιυπόγειο, όπου
βρισκόταν η οριζόντια φτερωτή που κινούσε τον
αλεστικό μηχανισμό.
ΦΑΝΟΤΗ-ΝΤΟΛΙΑΝΗ Ο αρχαιολογικός
Ρωμαίους το 167 π.Χ. Η ακμή της τοποθετείται >
χώρος της Ντόλιανης βρίσκεται σε χαμηλό ύψωμα
στην όχθη του ποταμού Καλαμά, δυτικά του σύγχρονου
οικισμού Γεροπλάτανος, στα όρια των Δήμων
Ηγουμενίτσας και Φιλιατών. Ταυτίζεται
πιθανότατα με την αρχαία Φανοτή, κέντρο
του φύλου των Φανοτέων Θεσπρωτών από
την εποχή της ίδρυσής της, στο β΄ μισό του
4ου αι. π.Χ., έως την κατάκτησή της από τους
54
